accéder au contenu

Emio Greco | Pieter C Scholten

Emio Greco en Pieter C. Scholten creëerden in 1995 hun eerste gezamenlijke werk; de solo Bianco, dat het eerste deel werd van de trilogie Fra Cervello e Movimento (Tussen brein en beweging). In deze vroege solo’s toonde Greco een nieuwsgierig, zoekend lichaam en geeft de indruk van verbaasd te zijn over wat er gebeurt met zijn eigen bewegingen, op hoe zijn spieren spannen en ontspannen. Hun gedachten werden samengevat in een manifest met 7 dansprincipes, The Seven Necessities (1996), en de invloed daarvan op het lichaam en de toeschouwer. In 1996 richtten ze het dansgezelschap Emio Greco | PC op. In 2009 lieten Greco en Scholten al hun activiteiten opgaan in het International Choreographic Arts Centre (ICK Dans Amsterdam).

Voor hun internationaal succesvolle dansproducties ontvingen Emio Greco | Pieter C. Scholten tweemaal de Zwaan Meest indrukwekkende dansproductie: voor La Divina CommediaHELL (2006) en ROCCO (2011). In 2021 ontvingen ze een derde, Gouden Zwaan, uit handen van minister van Engelshoven, als waardering voor hun grote bijdrage aan de Nederlandse dans.

Na de internationaal succesvolle dansproducties die Greco en Scholten tussen 1996 en 2001 maakten, verlegden zij met hun dansgezelschap hun grenzen naar opera, muziek en film. Voor het Edinburgh International Festival regisseerden ze twee opera’s, Orfeo ed Euridice en The Assassin Tree. In samenwerking met Toneelgroep Amsterdam maakten ze de voorstelling Teorema. Diverse interdisciplinaire projecten leidden tot de productie van een drieluik geïnspireerd op Dante’s La Divina Commedia: HELL (2006), [purgatorio] (2008), you PARA|DISO (2010). Meer recent werk is Le Corps du Ballet (in 2011 voor Les Ballets de Monte-Carlo en in 2013 voor Het Nationale Ballet) en ROCCO (2011).

Met het locatieproject Addio alla Fine tijdens het Holland Festival 2012 werd de serie ‘Het Lichaam in Opstand’ gelanceerd, een project dat een vervolg kreeg met L’Etranger/One Man without a Cause (2013/14) en De Soprano’s (2014, i.s.m. Opera Zuid). De serie wordt gecompleteerd met Extremalism in het Holland Festival van 2015 en Kindertotenlieder (2017).

Parallel aan Het Lichaam in Opstand ontwikkelde zich een tweede motief: Le Corps du Ballet (The Body of Ballet): hier komt een ander lichaam voort uit de confrontatie van Greco's en Scholtens intuïtieve bewegingswoordenschat met de precisie en virtuositeit van het klassieke ballet. Dit project is gemaakt en opnieuw opgezet voor Les Ballets de Monte Carlo (2011), Het Nationale Ballet (2013) en Ballet National de Marseille (2015). Meer constructieve confrontaties met ballet volgden in werken gemaakt voor het ensemble van Ballet National de Marseille: Momentum (2016) en Les Cygnes et les autres (The Swans and the Others) (2018).

In 2018-2019 presenteerden ze hun tweeluik Appearance-Disappearance die hen ertoe bracht om het essay The Body in Revolt (2.0) aan te vullen met wat ze Rücksichtslos Idealisme hebben genoemd. Daarop luidt Blasphemy Rhapsody (2021) samen met de voorstellingen We Want It All (2021) en Shameless (2020) het startsein van een nieuwe periode waarin Greco en Scholten zich compromisloos overgeven aan de ‘beweeglijkheid van leven’ als overkoepelend motief.

lees meer

next voorstelling

WE, THE SHAMELESS

1 februari 2025

Corrosia Theater, Expo & Film - Almere-Haven (Nl) - 20:00

Koop Kaarten

8 februari 2025

De Kring - Roosendaal (Nl) - 20:15

Koop Kaarten

14 februari 2025

Chassé Theater - Breda (Nl) - 20:30

Koop Kaarten

ga naar agenda