Blasphemy Rhapsody
2021
De beweeglijkheid van zekerheden
Like a virus needs a body
As soft tissue feeds on blood
Someday I'll find you, the urge is here
(Bjork - Like a virus)
De Zuid-Italiaanse dans Pizzica, oorspronkelijk een wilde dans om het dodelijke gif van een spinnenbeet uit het lichaam te verdrijven, werd in tijden van armoede dé remedie tegen depressies. De swingende Charleston ontstond tijdens het interbellum als reactie op de strikte vooroorlogse etiketten en markeerde de bevrijding van de constante doodsangst die de Eerste Wereldoorlog veroorzaakt had. Blasphemy Rhapsody ontstond tijdens de corona crisis.
De manier waarop we dansen kan nooit helemaal los gezien worden van de manier waarop we samenleven. Zo grijpen dans en samenleving stevig in elkaar. Of sterker nog, de kracht van dans werkt als motor van verandering. Wat te doen om vergankelijkheid te beteugelen? Het goddelijke aanraken of het aardse verslinden, afstand houden of elkaar juist doodknuffelen?
Stilte voor de storm. We spreiden onze vleugels. De popsong Around the world van Daftpunk klinkt uit de boxen. De eerste prille windvlaag zet ons in beweging. Omhoog worden we gevoerd maar onze voeten blijven stevig verankert in de grond. Blasphemy Rhapsody ontpopt zich vervolgens als een gedanst ritueel waarin zekerheden worden geofferd. Een oproep om de beweeglijkheid van het leven te omarmen. Een ceremonie waarin de down to earth werkelijkheid zich nestelt in heiligheid.
Als vloeken in de kerk, ontstond Blasphemy Rhapsody, met gepaste afstand en vanuit een prangende noodzaak tot voortgang. Dit keer niet in een studio maar in hun ‘heilige’ thuis ruimte werkten de dansers aan een solo met als uitgangspunt het zwiepend gestructureerd voet-werk van de Charleston en de extatische dans van de zuid-Italiaans dans de Pizzica. In online verbinding met Emio Greco | Pieter C. Scholten zwoegden ze nietsontziend zich een weg, langs banken en onder tafels, om met de kracht van dans de muren de maat te nemen en hun grenzen te verleggen.
Blasphemy Rhapsody luidt samen met de voorstelling Disappearance en Shameless het startsein in van een nieuwe periode waarin Greco en Scholten zich overgeven aan het rücksichtslos idealisme met de beweeglijkheid van leven als overkoepelend motief.
foto © Alwin Poiana
lees meer