Op het spanningsveld tussen literair werk en fysiek theater.

- Wat is poëzie, meneer? vraagt Davidson.
- Maar je weet het toch! - zegt de professor.
- Nee ik weet het niet! - protesteert de jongen hoofdschuddend.
- Ja, je weet het!
- Nee ik weet het niet!
- Je bent een Afrikaan, je bent ondergedompeld in poëzie!
- Nee, poëzie is iets voor blanken.
- Zing een lied uit je dorp!
Davidson begint een van zijn dorpsliedjes te zingen.
Maar het zingen is in zijn hoofd nauw verbonden met de dans.
En dan, terwijl hij zingt, begint hij te dansen.
Een lang lied, een lange dans.
- Hier, dit is poëzie!
 
Il Padre Selvaggio (De wilde vader) is een schets van een scenario dat Pier Paolo Pasolini schreef in 1963, maar dat pas postuum gepubliceerd werd in het 1975. De regisseur vond geen financiers en de film is nooit gemaakt. Het verhaal gaat over Davidson, een gevoelige en scherpzinnige zwarte jongen van een Afrikaanse stam, en zijn ontmoeting met een progressieve en gekwelde leraar. De leraar is een randfiguur - het alter ego van Pasolini zelf - die “zijn jongens” een moderne en antikolonialistische opvoeding probeert te geven. Dit werk schetst het conflict tussen de leraar en Davidson, die huiverig is voor de methode en cultuur van de nieuwe leraar, juist omdat hij de slimste is. Dit contrast tekent het dilemma van de relatie tussen zwart en wit, het probleem van vrijheid en democratie en van de spanning ten opzichte van de ander.

Een kort en intens geschreven stuk, met zowel een sterke politieke als poëtische waarde. Een hybride scenario dat juist omdat het niet gerealiseerd werd, een groot expressief potentieel biedt. Een scenario met visuele kwaliteiten die zich lenen voor dansenscenering, in een spanningsveld tussen literair werk en fysiek theater.

Balletto Civile ontmoette zijn Davidson aan de rand van Modena.

< website Balletto Civile >